Operatie nummer 1

Zo, ik ben weer thuis. Eigenlijk ben ik al even thuis, want het verliep vandaag erg voorspoedig. Om 7.00 uur moest ik in het ziekenhuis zijn. Ik kreeg lekker een kamer voor mij alleen, inclusief douche en toilet en het all inclusive hotel-bandje met al mijn gegevens. Daar mocht ik het zeer sexy oranje operatiejurkje aan met bijpassende witte kniekousen. Vervolgens werd voor de zekerheid nog even mijn borst met een grote pijl gemarkeerd zodat zeker weten de juiste kant zou worden geopereerd.... (het rood is niet van in de lang in de zon zitten, maar van de jodium).

Vervolgens werd ik om 7.30 uur naar de verkoeverkamer gebracht waar ik werd voorbereid voor de operatie (slangetjes, stickertjes, knijpertjes, infuus) en om 8.00 uur werd ik naar OK3 gereden.
In de operatiekamer was het koud, maar ik kreeg een lekker opgewarmd dekentje over me heen. Alleen beide armen staken nog uit. Ik kreeg een zuurstofmaskertje op en de anesthesist zei dat ik aan iets leuks moest denken en dat ik langzaam in slaap zou glijden. Nou, ik was binnen twee seconden onder zeil en ik werd om 9.15 uur al weer wakker in de verkoeverkamer. De chirurg had Ivor al gebeld dat de operatie geslaagd was. De geigerteller sloeg flink uit bij 1 grote klier, dus de schildwachtklier was gemakkelijk gevonden.

Om 9.30 uur mocht ik naar mijn kamer, om 10.00 uur was Ivor er. Vervolgens kreeg ik een kannetje thee en twee boterhammen. Dat laatste duurde wel even, want nadat de etenbezorgster mijn bestelling had opgenomen was ze me vergeten.... Maar goed, om 11.00 uur had ik dan toch mijn ontbijtje. Daarna even plassen, bloeddruk en hartslag meten en mocht ik naar huis. Om 13.30 uur was ik thuis.

Ook thuis ging vandaag prima. De eerste uren was ik nog wat licht in mijn hoofd en vanmiddag heb ik nog anderhalf uur geslapen. En ik durf nog niet alleen naar de wc met mijn wankele benen. Maar ik was niet misselijk (nou ja, een beetje maar dat kwam van de halve zak bananenschuimpjes die ik vanmiddag heb opgegeten...). En ik heb ook geen pijn. De wond is ook maar erg klein en ik heb een heel handig hulpmiddel gekregen in het ziekenhuis om de wond te beschermen (zie foto). De pink ribbon stichting kan dit jaar op een hogere bijdrage bij de collectie rekenen!