Zo, een paar dagen niet geschreven. Er was tenslotte niks nieuws te melden. Niet dat ik niks heb gedaan. Ik heb juist van het lange weekend genoten. Misschien nog wel meer dan ik anders zou hebben gedaan. Maar het monster was wat naar de achtergrond verdrongen. En dat gaat eigenlijk vrij aardig.
Zoals eerder gemeld donderdag genoten van hemelvaart. Eerst naar Breda voor een nieuw bed voor Mika. Daarna naar mijn ouders op de camping en naar de braderie in Hoogerheide. Het weer viel hartstikke mee en we hebben genoten van de braderie, het terras en een leuk restaurant. Vrijdag lekker thuis aangerommeld. Vrijdag en zaterdag wat aanloop gehad van deze en gene die persoonlijk hun medeleven wilden tonen. Was weer goed voor de tuin (cadeautjes :-) ) Zaterdag had Mika een toernooi in Breskens. Helaas wilde het weer niet meewerken. Maar zondag was het weer mooier dan voorspeld en hebben we zo'n 28 km gefietst en daarna lekker met vrienden in Veere gegeten. Carpe diem!
Maar vannacht heb ik dan toch wat onrustig geslapen. Vandaag had ik een afspraak in het ziekenhuis voor de pre operatie screening en zou ik de datum van de eerste operatie (het weghalen van de poortwachtersklier) horen. Ik was me bij voorbaat al aan het opvreten voor als de datum voor de operatie te lang op zich zou laten wachten en dat is niet goed voor de nachtrust. De chirurg had gezegd dat de operatie binnen drie weken zou plaatsvinden, maar ik had voor mezelf al bedacht dat dat te laat zou zijn. De chemo zal tenslotte pas starten na de uitslag van de operatie. En ondertussen eet dat monster maar door. Celletje voor celletje. Dus ik had me al voorbereid wat ik moest doen als ik de operatie pas over twee weken of later gepland zou staan. Niet boos worden (heb ik geoefend, want dat zou echt mijn primaire reactie zijn!), rustig blijven en duidelijk mijn argumenten geven waarom het eerder zou moeten :"ik heb kanker, geen griepje" en "ik kan het emotioneel niet langer aan". Bij het laatste argument zou ik dan ook dan ook heel zielig kijken. Ook dat heb ik geoefend :-)
Maar het viel mee. Woensdag kan ik onder het mes. Maandag is natuurlijk iedereen vrij vanwege pinksteren. Dinsdag vinden dan de voorbereidingen plaats (nucleair infuus met r"ontgenfoto), dus woensdag is acceptabel. Niet zo snel als ik had gehoopt (de medische bureacratie heeft ook zijn tijd nodig), maar acceptabel.
Hoe het nou precies zit met dat nucleaire infuus en de blauwe vloeistof die ze volgende week woensdag ook nog gaan gebruiken om de juiste klier te bepalen, hoor ik hopelijk komende woensdag. Dan heb ik een afspraak met de mammacare verpleegkundige. Ik heb de komende tijd dus het nodige te doen. Dat brengt me meteen bij weer een positief punt van dit hele proces: ik ga in ieder geval mijn zorgverzekeringspremie eruit halen dit jaar!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten