Een muts voor een muts

Zo vandaag een rustdag. Ik mag niet veel na de operatie van gisteren. Niet autorijden, niet tillen, niet veel. Omdat ik het niks vind dat ik thuis ben als de schoonmaaksters komen poetsen, hebben we die voor vandaag afgezegd. Maar ik mag zelf ook niet poetsen (oh oh, wat erg :-)  ). Dus zijn mijn moeder en mijn zus hier geweest om schoon te maken en wat boodschapjes te doen. Maar wat doe je dan verder op zo'n dag, behalve je vervelen. Ik ben dus maar wat gaan internetten.

Gistermorgen stond ik mijn haar te f"ohnen en toen kwam toch even binnen dat ik dat binnenkort niet meer hoef te doen...(een klein traantje gelaten...)  Het is me duidelijk verteld dat het 100% zeker is dat ik kaal ga worden. Een cold cap behandeling werkt niet bij de chemo die ik zal krijgen. Dus over een week of drie zullen de eerste  haren gaan uitvallen. En dus heb ik van de nood een deugd gemaakt en ben ik gaan internetten. Op zoek naar mutsjes, sjaaltjes, hoedjes om mijn straks kale bolletje te bedekken. Want ik ga hoe dan ook geen pruik nemen. Afschuwelijk!

Weet je dat er wel tig websites zijn voor "hoofdbedekkingen" voor mensen die "om medische redenen" last hebben van "haaruitval"? Heeeeeeel veeeeeel! Even een paar voorbeeldjes:

Dus dit jaar ga ik in plaats van nieuwe shirtjes, jurkjes, etc. een heel scala aan sjaaltjes, mutsjes, hoedjes en wikkeldoeken kopen. In allerlei kleuren en printjes. En niet van die goedkope sjaaltjes van de Wibra. Nee, ik ga mezelf verwennen met "echte merken". Ik zou er al bijna zin in krijgen...bijna...

Wat ik me niet goed gerealiseerd had, is dat het kaal worden/zijn niet alleen heel vervelend voor mij is, maar dat dit ook van grote invloed is op Ivor, de kinderen, mijn familie. Hierdoor zal het echt zichtbaar zijn  dat ik heel ziek ben. En toen bedacht ik me dat het misschien beter is voor mijzelf en voor mijn naasten als we er eerst wat aan kunnen wennen. Dus ik ga morgen of overmorgen naar de kapper en laat mijn haren afknippen. Drie weken een kort koppie om alvast te wennen.