Na twee slechte dagen had ik gisteren eigenlijk wel een goede dag. Helaas volgde daarop wel een slechte nacht. De slapeloosheid die ik aan de dexamethason toekende blijft hardnekkig. En opstaan is ook geen optie, want sinds twee jaar moet Ivor elke nacht rond een uur of vier zijn bed uit vanwege pijn in zijn rug. Hij gaat dan rechtop op de bank zitten en slaapt dan op die manier nog een uurtje of twee. Dan is het natuurlijk niet de bedoeling dat ik beneden wat loop rond te struinen.
's Nachts is er niet veel aan. Op tv is er helemaal niks. Je kunt nog beter niet kijken dan naar de troep die 's nachts uitgezonden wordt. En boven hebben we geen Netflix. Na drie Camilla Lackbergs ben ik Erica de bemoeial ook wel beu, dus lezen heb ik ook geen zin meer in. Zodra het licht wordt beginnen de vogels te fluiten. Niets zo irritant als die k..duiven met hun geroekoe. Maar goed dat ik geen luchtbuks heb of zo.
's Nachts denk ik dus na. Ik moet zeggen dat het niet het gepieker is waar ik voorheen wakker van lag. Van alles wat ik had moeten doen of nog moest doen. Nu denk ik over van alles en nog wat na. Mijn nieuw opgedane filosofische kennis zal ik de komende tijd met jullie delen. Tenminste zolang ik niet kan slapen.
Je kent die rubrieken wel in menig verenigings- of clubblad "wist je dat...?" Wist je dat Pieter tegenwoordig door het leven gaat als Pieternella? Nee, dat wist ik niet en ik had het ook niet erg gevonden als ik dat nog steeds niet had geweten. Zulke weetjes bedoel ik. Dus ik neem het je niet kwalijk als je nu stopt met lezen.
Wist je dat borstkanker bij 1 op de zeven vrouwen voorkomt? Ja dat wist je, tenminste als je eerdere blogberichten ook gelezen hebt. Maar wat ik dan 's nachts bedenk is dat ik in mijn naaste omgeving een stuk of vijf vriendinnen heb, mijn (schoon)moeder, mijn (schoon)zus en nog eens een handvol vrouwelijke collega's. Dan kom je snel aan een vrouw of 14 en ik ben vooralsnog de enige met borstkanker. Statistisch komen we er nog 1 tekort.... Eng idee he dat er nog ergens een monster rondwaart die we nog niet kennen?
Gelukkig is deze conclusie wat kort door de bocht. Ten eerste is zo'n 5 tot 10% erfelijk. Er zijn dus families waar het vaak voorkomt en families waar het helemaal niet voorkomt. Daarnaast zijn er nog een aantal risicofactoren (leeftijd, overgewicht, geen/weinig kinderen, stress, alcoholgebruik, etc.) waar een groot deel van de 14 vrouwen in mijn directe omgeving geen last van heeft.
Dus dames, maak je niet druk. Carpe diem!
Maar waarschijnlijk hopen jullie nu ook dat ik snel weer goed kan slapen, zodat ik niet van dit soort weetjes met jullie deel. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten