De meest rare bijwerking van de chemo is toch wel het verdwijnen van mijn smaak. Dat wil zeggen, ik proef helemaal geen zuur meer (ik kan echter zonder een spier te vertrekken in een citroen bijten), zout proef ik bijna helemaal niet en zoet iets minder. Bitter daarentegen proef ik heel goed. Alles heeft een bittere nasmaak.
Voor een bourgondisch type als ik met als grootste hobby koken is dat toch wel een gemis. Ik eet wel gewoon, want ik heb honger als een paard. Maar ervan genieten zoals voorheen doe ik toch niet. Koken is ook raar, want hoe weet ik nou of de smaak goed is. Normaal gesproken proef ik even, maar ja...
Eten is nu een nieuwe beleving. De grootste misser die ik heb gemaakt is insalata caprese (salade van tomaat en mozzarella). Daar ben ik dol op, lekker met een flinke scheut balsamicoazijn. Dat was echt ronduit vies! Omdat ik het zuur niet proef smaakt balsamicoazijn zoet. Het was alsof ik tomaat met siroop aan het eten was. Echt niet te vreten!
Belangrijk is nu het mondgevoel. Omdat de smaak wegvalt. voelt eten anders. Brood is bijvoorbeeld net karton. Tenminste dat denk ik, want eerlijk gezegd heb ik nog nooit karton gegeten. Komkommer is juist erg lekker, koel en "smooth". Vond ik kip voorheen altijd wat saai, nu is het lekker sappig. Vla at ik nooit, nu vind ik het heerlijk.
Omdat Ivor het hele weekend weg is, zijn Mika en ik vanmiddag naar de bioscoop geweest (Jurassic World, leuk!) en bestellen we vanavond pizza. Maar geen idee wat ik nu moet nemen!
Ik denk dat ik maar de duurste neem. Daar zit ongeveer alles op, dus wat niet smaakt kan ik er dan af gooien. En anders gooi ik er wel knoflooksaus op, daarmee smaakt alles :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten