modeshow

Vandaag was best een spannende dag. Gisteren heb ik zelf aan mijn kale bolletje kunnen wennen, maar vandaag moest ik er openbaar mee. Ik kan nu niet meer verhullen dat ik ziek ben; ook mensen die me niet kennen zien het nu aan me.

Het viel me op dat de reacties anders waren dan toen het bericht kwam dat ik borstkanker heb. Toen sprak vrijwel iedereen me aan. Maar in dit geval niet. Minstens de helft van de mensen die ik vandaag ben tegen gekomen (op mijn werk, in de supermarkt) deed alsof er niks aan de hand was.

Kijk, op zich vind ik dat niet erg. Ik zit er namelijk ook niet op te wachten. Maar het is toch vreemd als iemand er niks van zegt. Je kunt namelijk wel eens missen dat iemand naar de kapper is geweest, maar het kan niemand zijn ontgaan dat ik eruit zie als een moslima.

Er zijn ook wel een paar voordelen aan een het kale bolletje:
1. ik ben 's morgens lekker snel klaar, want ik heb geen last meer van bad hair days;
2. het bespaart shampoo (ik woon al lange tijd in Zeeland :-) );
3. het is best leuk om te vari"eren met mutsjes, sjaaltjes en hoedjes (het is een beetje zoals met schoenen en tassen).

Hieronder zal ik hiervan een paar foto's tonen. Maar het kale bolletje hoort er ook bij, dus die staat op het laatst. Ik weet dat er mensen zijn die het liever niet zien, dus niet schrikken. Daar moet ik ook bij zeggen dat ik die mutsjes niet altijd even fijn vind en dat ik thuis waarschijnlijk vaak genoeg zonder hoofdbedekking zal rondlopen. Wees dus gewaarschuwd als je zonder aankondiging langskomt...