Aanpassen

Laat ik vandaag beginnen met mijn "algehele gesteldheid". Nou, die is best goed. Het meest last heb ik nu van spierpijn in mijn bovenbenen. Een beetje alsof je een lange wandeling over de duinen hebt gemaakt, maar normaal alleen gewend bent om over een vlakke weg te lopen. Ik voel spieren, waarvan ik niet wist dat ik ze had. Verder begin ik me te verbeelden dat ik wat gevoelige plekjes in mijn mond voel, maar aangezien ik nu echt overal op aan het letten ben kan het ook wel flauwekul zijn.

Verder ben ik sinds gisteren aan het afbouwen met de medicijnen. De helft van de dexamethason nog maar en helemaal geen anti-braakmiddel meer. Hierdoor heb ik minder last van bijwerkingen en dus ook ook minder pillen tegen de bijwerkingen nodig. In die zin heb ik dus eigenlijk helemaal niks te klagen. Maar ik zou geen echte Nederlandse zijn als ik toch niet wat te zeuren zou hebben. Toch?

Waar ik wat moeite mee heb, is het aanpassen aan de situatie. Echt onbezorgd door het leven fladderen lukt niet echt als je eerst overal aan moet denken. Het begint 's morgens al. Normaal een vast ritueel dat ik blindelings in 20 minuten kan doen. Nu doe ik er een uur over.  Eerst moet ik 's morgens mijn PIM (persoonlijke informatiemap) pakken om te kijken welke pillen ik op welk tijdstip moet nemen (voor het eten, tijdens het eten, na het eten). Vervolgens zoveel mogelijk op vaste tijdstippen eten, eraan denken dat ik 2 liter drink op een dag, 5 keer per dag mijn tanden poetsen, 50 x per dag mijn handen wassen. Zorgen voor voldoende rust, maar ook voor voldoende beweging. Om nog maar niet te spreken over het gebruik van iets doms als nagelverharder. Overal moet ik bij nadenken.

Zelfs naar de wc gaan is een heel ritueel. We hebben de wc's gesplitst. De wc in de badkamer wordt nu gebruikt als mijn eigen "chemisch toilet". De wc beneden is voor de anderen. Mijn wc wordt na elk gebruik gereinigd. Ik moet eraan denken dat ik twee keer doortrek met de deksel naar beneden. Normaal kon ik 's nachts met mijn ogen dicht binnen een minuut naar de wc en viel ik slaapdronken weer op bed neer om verder te slapen. Nu ben ik na een nachtelijk toiletbezoek dus klaarwakker.

Gisteren was het zomerfeest op de voetbal. Echt een superfeest met fantastisch weer. Normaal gesproken stop ik wat geld in mijn broekzak en that's it. Gisteren ging dat toch iets anders. Beter bedenken wat voor kleren ik het beste aan kon doen (warm genoeg, beschermend tegen de zon), een hele tas vol zooi (pillen, zonnebril, desinfectant voor de handen, reinigingsdoekjes voor de wc).
Maar ik ben toch blij dat ik ben gegaan. Het was heerlijk om lekker buiten te zijn. Het feest was super georganiseerd en het was gewoon beregezellig. Het fijne van een dorp is toch de aanspraak. Veel mensen die even vragen hoe het gaat, maar daarna gewoon lekker gezellig overgaan op de orde van de dag. Heerlijk! Zo voel ik me tenminste "gewoon".

Het valt me wel op dat er ook dingen zijn waar ik geen moeite mee heb om me aan te passen. Zo ben ik normaal gesproken dol op een wijntje. Heerlijk om na een dagje werken even te ontspannen met een glaasje. Normaal gesproken drink ik gemiddeld twee glazen per dag. Vorig jaar heb ik in de vastenperiode (tussen carnaval en pasen) zes weken geen alcohol gedronken en dat kostte me echt veel moeite. Zoveel zelfs dat ik toen toch een paar keer... Maar nu kost het me geen enkele moeite om het niet te doen. Ik heb er namelijk totaal geen zin in. Hetzelfde geldt voor cola light. Elke middag dronk ik dat. Ik dacht altijd dat het mijn behoefte aan cafe"ine bevredigde, maar ook hier heb ik helemaal geen zin in. Blijkbaar past mijn lijf zich gemakkelijker aan dan mijn geest.