Vrijdag was het ook zalig, maar dan op een andere manier. Mika was er niet en dus zijn Ivor en ik gaan vieren dat mijn smaak weer bijna geheel terug is. We zijn gaan eten bij Scherp. Het is toch iedere keer weer een sensatie wat Mart Scherp op tafel weet te zetten. Ze hebben twee panden erbij gekocht en zijn aan het uitbreiden met kamers en appartementen. We hebben een rondleiding gekregen en uitleg hoe het gaat worden. Leuk!
Tja, en toen moest ik zaterdag wel gaan hardlopen om alle calorieën er weer af te lopen. Weer bijna thuis kwam ik een van de buurvrouwen tegen. Blijkt dat bij haar bij het bevolkingsonderzoek verkeerde cellen in de borst zijn aangetroffen. Ze is inmiddels geopereerd en hoeft gelukkig geen chemo of bestraling te ondergaan. Ze was het wel geëmotioneerd aan het vertellen en zei dat ze op dat moment had gedacht dat als ik het kon, zij het ook kon. Fijn dat ik iemand heb weten te inspireren of te motiveren.
Hoewel haar verhaal natuurlijk helemaal niet grappig was, was haar uitleg wel grappig. Bij haar waren dus onrustige cellen aangetroffen, maar ze konden niet bepalen of ze goed of kwaadaardig waren. Ze zei: "Blijkbaar zitten er aan kankercellen uitstulpinkjes die lijken op handjes. En als ze naar links zwaaien zijn ze kwaadaardig en als ze naar rechts zwaaien goedaardig.". Bij haar was niet duidelijk of ze naar links of rechts zwaaiden en hebben ze de plek uit voorzorg weggehaald. Nogmaals op zich geen leuk verhaal, maar zie je het zwaaien van links naar rechts al voor je?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten