Het is komkommertijd op mijn blog. Ik heb weinig nieuws. Ik voel me goed, ben lekker druk bezig. Het wachten is nu op de operatie volgende week woensdag. Ik moet er vroeg zijn voor het aftekenen van de borst door de plastisch chirurg. Normaal gesproken gebeurt dit de dag voor de operatie, maar omdat ik "van ver" kom, doen ze dit nu 's morgens vroeg. Om half twaalf volgt dan de operatie.
Ik zie totaal niet op tegen de operatie. Eigenlijk vind ik de overnachting in het ziekenhuis spannender... Wel heel irritant vind ik dat diverse mensen me erop wijzen dat ik er niet zo lichtzinnig over moet denken. Ik blijf erbij dat het ergste achter de rug is, maar blijkbaar vindt "men" het toch nodig me erop te wijzen dat het toch een operatie is, dat het vast zwaarder is dan ik denk, dat ik daarna pijn zal hebben, dat ik niet moet denken dat ik binnen een paar dagen weer aan het werk ben en dat ik me erop moet voorbereiden dat het emotioneel toch zwaar zal zijn.
Ik weet dat het allemaal heel goed bedoeld is. Dat ze me willen behoeden voor teleurstelling en tegenslag. Maar ik wil het niet. Een half jaar geleden wilde ik direct beide borsten laten afzetten. Het wordt nu een borstbesparende operatie. Dat is positief. Vervolgens wilde een chirurg in Vlissingen gaan amputeren en de lymfeklieren verwijderen. Dat is van de baan en dus positief. Ik zou een half jaar tot een jaar uit de roulatie zijn. Ik heb toch redelijk normaal kunnen functioneren, ben zelfs tussendoor gaan werken. Positief dus. Er waren een hele boel mogelijke bijwerkingen aan de chemo en de hormonen. Ik heb er maar van weinig last (gehad). Ook weer positief.
En in die positieve modus wil ik blijven zitten. Ik geloof namelijk dat door een positieve instelling je beter geneest, je tegenslagen beter kunt verwerken en het hele proces gewoonweg gemakkelijker gaat. Ik weet heus wel dat de operatie niet pijnloos is, maar daar hebben we toch pijnstillers voor? Ik weet heus wel dat ik mijn borsten niet kan houden zoals ze nu zijn. Maar het heeft toch geen zin om daarover te gaan kniezen. Dan kan ik beter blij zijn dat ze straks mooi gelift zijn en nog betaald door de verzekering ook. En tot nu toe is alles meegevallen ten opzichte van het gemiddelde, dus waarom nu niet?
Dus lieve mensen, hoe goed ook bedoeld, hou vooral jullie mening voor je. Denk er het jouwe van, roddel maar met anderen over hoe naïef ik ben, maar laat mij maar een beetje doen. Misschien hebben jullie gelijk. Dat merk ik dan snel genoeg zonder dat ik me daar nu al druk over maak. Maar eerlijk gezegd denk ik dat ik gelijk heb.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten