Als bedankje dat Mika mee mocht op vakantie naar Frankrijk, zijn we gisteren met z'n twaalven gaat eten bij restaurant Tafelen. Tafelen bevindt zich in Middelburg op, ik denk, een kilometer of zes bij ons vandaan. Lekker dichtbij, ik moet bewegen, onbeperkt eten en drinken; kortom drie redenen om op de fiets te gaan.
Nou wist ik al dan mijn conditie, op zijn zachts gezegd, niet optimaal is. Als ik naar de supermarkt fiets dan heb ik al verzuurde benen. Die zes kilometer waren dan ook best nog zwaar. Gelukkig had ik een fiets met hulpmiddel: Ivor. Zelfs op de heenweg met windje mee moest hij me regelmatig een duwtje geven. Soms was ik echt niet vooruit te branden.
Gelukkig was op de terugweg de wind bijna helemaal gaan liggen, anders was ik denk ik nooit thuis gekomen. Zelfs met hulp van Ivor moest ik toch een keertje stoppen omdat ik niet meer kon, Verzuurde benen, buiten adem en pijn in mijn armen.
Maar ik ben blij dat we op de fiets zijn gegaan. Toch weer een kleine mijlpaal die aangeeft dat mijn leven weer gewoon begint te worden en dat ik aan het opknappen ben. Daarbij had ik anders moeten rijden en de wijn smaakt nu net weer. :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten