donderdag 14 januari 2016

Gelukkig wat te melden

Ik heb gelukkig wat te melden. Omdat de behandelingen op zijn eind lopen, het allemaal soepeltjes verloopt en ik hoe langer hoe meer weer "gewoon" leef, was ik bang dat ik de laatste twee weken niks meer te melden zou hebben. Maar gelukkig mocht ik vandaag weer naar het ziekenhuis en daar is altijd wel wat te beleven :-)

Ik moest vandaag voor de uitslag van het bloedonderzoek, Om de drie maanden wordt nu mijn oestrogeengehalte gemeten om te kijken of ik wel netjes in de overgang blijf. Ik was eigenlijk in de veronderstelling dat de Tamoxifen ervoor zorgde dat het oestrogeengehalte verlaagd werd, maar het neemt enkel de plaats in van oestrogeen in het geval er ergens nog eens tumorcellen opduiken, waardoor de groei ervan belet wordt. De overgang is veroorzaakt door de chemotherapie en voor het monster zou het mooi zijn als het wegblijft, maar het is mogelijk dat mijn lichaam zich toch nog zover herstelt dat ik alsnog weer ga menstrueren. Gelukkig mag ik me dan melden en dan worden de eierstokken op een andere manier lamgelegd. Dat ik niet meer ongesteld word is namelijk een van de weinige voordelen van dit traject, dus ik zit er niet op te wachten dat het terugkomt. Hoewel het wel een beetje dubbel is, want als het terugkomt betekent alleen maar dat mijn lichaam erg sterk is.

Uiteraard was er vanmorgen al een wachttijd om 9.15 uur, maar dat ben ik inmiddels wel gewend. De verpleegkundig specialist neemt altijd alle tijd. Fijn, maar niet altijd even handig. Vervolgens moest ik een controleafspraak maken voor mei voor weer een bloedonderzoek, een mammogram van de andere borst en voor de uitslagen bij de verpleegkundig specialist. Nu hebben ze in het ziekenhuis een "verbetering" doorgevoerd door een centrale afsprakenbalie in te stellen. Ideaal voor gecombineerde afspraken zou je denken, maar helaas het is en blijft natuurlijk het ziekenhuis. Ik heb een half uur aan de balie gestaan om vervolgens zonder afspraak weg te gaan..... Want de agenda voor mei van de afdeling was nog niet opengesteld..... Of ik in april nog even opnieuw wil proberen een afspraak te maken... Echt waar, mijn mond viel open. Naast mij stond een vrouw die over zes weken een afspraak wilde en die kreeg hetzelfde te horen....
Enigszins geïrriteerd vroeg ik of ze me niet gewoon konden inplannen wanneer de agenda het wel toeliet en me dan een bericht konden sturen? Dat kon wel maar, en ik citeer: "we moeten nu zoveel poli's beheren dat de kans groot is dat we u uit het oog verliezen.".  Dus het is beter dat ik zelf over drie maanden even bel of langskom.
Oh ja, bij de röntgen kon er wel een afspraak gemaakt worden, maar daarvoor moest ze naar de afdeling bellen waarbij ze drie minuten in de wacht stond. Wat is dan het nut van een centrale afsprakenbalie als ze nog alles met de aparte afdelingen moeten afstemmen vraag ik me dan af? Dan creëer je toch alleen maar een extra schijf?  Hoezo verbetering?

Maar gelukkig voor mij, want anders had ik vandaag niks te melden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten