Zondagmiddag, alles lijkt normaal. Achterstallige was en vanmiddag een verjaardag. Even een paar dagen geen bestraling. Dat is op zich wel lekker. Ik heb vrijwel geen bijwerkingen, enkel een ietwat droge huid, maar het is gewoon lekker dat ik twee dagen niet naar Vlissingen hoef te rijden ook al stelt dat niet veel voor. Maar je moet er wel rekening mee houden en de rest van de dag wordt er wel door bepaald.
En waar het ook fijn voor is, is mijn arm. Inmiddels kan ik hem door oefeningen en fysiotherapie ongeveer 20 cm hoger krijgen, heb ik er minder pijn aan en voelt hij veel minder zwaar aan. Maar doordat ik voor de bestraling met mijn arm in een steun moet in een positie die eigenlijk net niet kan, had ik er eind van de week behoorlijk last van. Vrijdag heeft de oedeemtherapeut de pijn er weer uit gemasseerd en dus gaat het de afgelopen twee dagen weer lekker. Maar het ziet ernaar uit dat de vooruitgang in mijn arm door de steun bij de bestraling toch wat belemmert wordt.
Vrijdag is Mika mee geweest naar de bestraling. Vooraf was gezegd dat man en kinderen bij de voorbereiding een keertje mochten kijken, maar dat ze bij de bestraling zelf weer naar de wachtruimte moesten. Bij Ivor was dat ook het geval, maar Mika mocht tijdens de bestraling meekijken in de controlekamer. Alleen tijdens het ademcommando mocht hij niks zeggen omdat de laboranten dan volledig geconcentreerd moesten zijn. Leuk dat dat mocht en alles werd heel goed aan hem uitgelegd. Misschien nog wel beter dan aan mij :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten