donderdag 7 januari 2016

Dat is snel....

Volgens mij hebben ze vandaag bij het ZRTI een nieuwjaarsborrel of zo. Ik had om 14.30 uur een afspraak en kwam, zoals gewoonlijk, een klein kwartiertje te vroeg. Maar ik hoefde niet eens in de wachtruimte te gaan zitten, ik was meteen aan de beurt. In de kleedkamer was ik nog niet eens uitgekleed of er werd al op de deur geklopt om me te halen. En in de bestralingsruimte was de speciale armsteun ook al geïnstalleerd. Gevolg: ik stond om 14.30 uur alweer buiten. Hoezo de gezondheidszorg inefficiënt?

Meteen maar even door naar het ziekenhuis, dat er naast ligt, om bloed te prikken. Volgende week heb ik een afspraak om te kijken of de tamoxifen zijn werk doet. Nog helemaal in de snelle flow meldde ik me bij het laboratorium. Helaas, daar moest ik twintig minuten wachten. Maar ik moet zeggen dat ik wel een hele goede "prikker" had. Omdat ik mijn lymfeklieren verwijderd zijn mag ik niet meer in mijn linkerarm geprikt worden. Rechts is het echter altijd problematisch om een ader te vinden. Maar deze jongeman prikte me zonder dat ik zelf een ader zag, maar er kwam gewoon bloed uit en ik voelde er helemaal niks van.

Dus vandaag bijna alleen maar positieve gevoelens aan de gezondheidszorg overgehouden. Bijna zeg ik, want ik moet zo meteen voor de derde keer vandaag naar de orthodontist met Mika. Vanmorgen is zijn beugel gezet. We waren de straat nog niet uit en er was al een "bracket" los en moesten we dus terug.  En nu zit een ijzerdraadje in zijn wang te prikken, dus moeten we weer terug. Nou ja, positief is wel dat we meteen weer terecht kunnen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten