Gisteren had ik de laatste bestraling. Sanne ging mee en aangezien ze een toets had voordat ik bestraald zou worden zou ik haar van school ophalen. Bleek dat ik het tijdstip van bestraling een uur te vroeg in mijn agenda gezet had, dus kon ik eerst op en neer naar Middelburg om Sanne te halen om haar vervolgens een uur later weer op te pikken. Lekker efficiënt... Om de verloren tijd in te halen tussendoor maar even snel boodschappen gedaan.
Op de terugweg bedacht ik me dat het wel leuk zou zijn om uit eten te gaan om de afsluiting te vieren. Meteen aan Sanne gevraagd of ze nog moest werken, maar nee, zij kon. Daarna thuis aan Mika gevraagd. Ja, hij kon ook Maar zei hij: "Laten we niks tegen papa zeggen. Dan is het een verrassing voor hem." Oké, doen we. Daarna mijn ouders gebeld en ook zij konden. En als laatste mijn schoonouders gebeld. "Ja." zei mijn schoonmoeder. "Ivor had ook al zoiets in gedachten.". Haha, weg verrassing! De rest had gedaan alsof er niks aan de hand was, maar mijn schoonmoeder wist even niet wat te doen met de situatie. En Mika met zijn opmerking.... Die wilde wel eens even zien waar dat toe zou leiden als zowel Ivor als ik allebei iets zou regelen....
Vervolgens nog even naar de stad met Mika om schoolspullen. Daar had Ivor weer niet op gerekend. Die kwam een uur eerder uit zijn werk voor mij en toen was er niemand thuis... Gezellig :-)
Maar toen ik thuis kwam stond hij klaar met een prachtige bos rozen.
Ik krijg nooit bloemen van Ivor. In het begin van onze relatie heeft hij een keertje bloemen meegenomen en toen heb ik gevraagd of hij misschien iets op te biechten had. Sindsdien heb ik geen bloemen meer gekregen. Maar nu dus wel en hele mooie ook met een heel lief kaartje eraan. Snik, daar ging emotioneel incontinente ikke weer.
Dus toen kwam het er niet meer van om mijn blog bij te werken. We zijn lekker uit eten geweest met z'n achten bij De Beurs in Vlissingen. Daar kreeg ik van mijn ouders ook nog een cadeau op de overwinning, een hele mooie ketting.
En dus ik dit ook niet mijn laatste bericht. Ik wil namelijk eindigen met een soort van evaluatie. Die schrijf ik morgen dus. Afsluiten met 155 berichten is toch mooier dan met 154 :-)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten