Ik heb in mijn vorige bericht lopen klagen over de oedeemtherapeut, maar ik moet zeggen dat de behandeling van afgelopen vrijdag wel zijn vruchten afwerpt. Mijn arm is minder zwaar en pijnlijk en ik kan hem een centimeter of drie hoger optillen. Laten we zeggen dat dit een nieuwe betekenis geeft aan "pijn is fijn". Als een pijnlijke behandeling werkt, dan is dat heel fijn.
Nu moet ik alleen nog kijken of drie centimeter genoeg is om mijn hand bovenop het stuur van mijn auto te krijgen zodat ik ook weer kan autorijden. Fietsen heb ik nu al een paar keer gedaan en dat gaat vrij aardig. Met twee handen op het stuur is een beetje zwaar, maar de meeste stukken kun je rustig met 1 hand fietsen. Ik zie Mika regelmatig met zijn handen in zijn zakken aan komen fietsen, maar zonder handen fietsen kan ik niet. Maar al met al ben ik alweer een stuk mobieler.
Niet dat ik vandaag mobiel hoef te zijn. Het is een echte rustdag deze zondag. Beetje uitslapen, haardje aan, voetbal en darts op de tv. Alvast een voorschotje op de komende feestdagen. Of zoals Mika het zegt: "Ik ben niet lui. Ik doe chillend rustig aan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten