3-4 voor mij!

De meeste mensen weten het al, ik ben sinds gisteren officieel kankervrij! Ik heb het namelijk van de daken geschreeuwd en bijna iedereen uit mijn contactpersonen geappt. 23 april ben ik voor het eerst naar de huisarts geweest en nu, zo'n 7,5 maanden later, kan ik zeggen dat er geen kankercellen meer te vinden zijn.

Eigenlijk was ik tot maandag helemaal niet met de uitslag bezig.  Maandag, toen ik in het ziekenhuis was voor het verwijderen van de drains (had ik nog niet in de blog vermeld realiseer ik me nu...), liep ik de verpleegkundige van de chemo-afdeling tegen het lijf. We maakten een praatje en toen vroeg ze of ik van deze operatie de uitslag van deze operatie al binnen had. Shit ja, natuurlijk, ook dit weefsel is naar de patholoog gestuurd... En pas woensdagochtend, vlak voordat ik op controle bij de chirurg moest, realiseerde ik me dat ook hier een kans was dat er nog tumorcellen gevonden zouden worden. En dat zou betekenen dat ik nog maar 1 kans zou hebben om het monster te verslaan en dat zou dan de bestraling zijn. Dat voelde wel een beetje als een schot op goal in dikke mist. Want hoe weet je dan of het raak is of niet?

Maar gelukkig is dit niet het geval. Al het weefsel dat is weggehaald is schoon, ook de achterkant, ook de zijkant. En ook in de 12 lymfeklieren die zijn weggehaald is niks meer te vinden. Mika stelde wel nuchter vast dat ze die dan ook niet hadden hoeven weghalen. Ja, achteraf gezien niet. Maar het is toch wel een prettig idee dat nu ook is aangetoond dat er niks meer zit.

In januari zal ik nog preventief worden bestraald. Zeg maar om de 3-5 te scoren zodat ik een grotere voorsprong heb. De kans is natuurlijk altijd aanwezig dat het monster weer terugkeert, Maar hoe groter de voorsprong, hoe groter de kans dat ik uiteindelijk als absolute winnaar de boeken in ga.