Workshop

Naast mijn reguliere bezoek aan het ADRZ mocht ik vandaag voor iets leuks naar het ziekenhuis: een workshop "uiterlijke verzorging voor kankerpati"enten". Een vriendin vroeg of dat nu zoveel anders is voor kankerpati"enten. Nou eigenlijk niet, maar je krijgt wel wat handige tips. Want stel je doet normaal gesproken nooit iets met je wenkbrauwen, maar nu vallen ze uit en wil je ze toch bijtekenen. Hoe doe je dat met een wenkbrauwpotlood of zo'n malletje met poeder? Of je wimpers vallen uit. Hoe laat je met behulp van eyeliner je ogen toch zo goed mogelijk uitkomen? Zaken waar je normaal gesproken niet zo bij stilstaat.

En dus zat ik vandaag met zeven andere vrouwen in de vergaderzaal van het ADRZ. Allemaal in een kring met een spiegel voor ons neus. En allemaal al geheel opgemaakt. Want hoewel ik bij de chemosessies regelmatig vrouwen zie die totaal niet zijn opgemaakt, zaten hier de ijdeltuitjes.

Vervolgens gingen we van start onder begeleiding van drie visagistes.
Stap 1: het verwijderen van de make-up. Daarvoor moesten eerst de pruiken, sjaaltjes en mutsjes worden afgedaan. Leuk om te zien dat niemand daar moeite mee had (probleemgevallen onder elkaar), maar wel heel raar. Het deed me denken aan de scene uit de film "The Witches" (De Heksen) van Roald Dahl. Heksen zijn van nature namelijk lelijk en hebben om niet op te vallen tussen de gewone mensen altijd een pruik op. Maar op een gegeven moment komen ze allemaal bij elkaar en doen ze hun pruik af. Deze jeukt namelijk verschrikkelijk. En dan zie je die lelijke heksen met hun kale koppen bij elkaar. Dat was nu ook. Een aantal vrouwen was geheel kaal, sommige hadden nog plukken op hun hoofd en anderen waren niet kaal geworden maar hadden heel dun haar. Hoe dan ook, het zag er niet uit!

En vervolgens gingen we weer opbouwen. Het is net schilderen. Eerst schuur je alles kaal en daarna ga je laagje voor laagje, via primer en grondverf naar de lak. En dus zit ik hier te typen met een gezicht alsof ik naar een feestje ga. Maar toch was het erg leuk en ook nuttig. We hebben tips gehad en toegepast om de grauwe kleur uit je gezicht te halen, rode vlekken te camoufleren, wenkbrauwen bij te tekenen en droge huid te verzorgen. Allerlei zaken waar je echt niet bij stilstaat als je behandeld gaat worden voor kanker. En ik heb het al eens eerder gezegd, maar als je je goed verzorgt voel je je ook beter.

Verder was er nog een kapster gespecialiseerd in haarwerken (noem het vooral geen pruik bij dat soort mensen...). Die had aandachtspunten voor het goed gebruik ervan zodat het er zo natuurlijk mogelijk uitziet. Hoewel ik dit niet nodig had, was het toch wel interessant. Verder had ze allerlei sjaaltjes en mutsjes bij zich waarbij ze voordeed hoe je ze kunt knopen en combineren.

En als kers op de taart kregen we nog een mooie toilettas met inhoud mee naar huis (let ook op de tekst op de toilettas: look good, feel better).