Deze dagen breng ik weer door in afwachting van de volgende afspraak in het ziekenhuis. Deze staat komende dinsdag gepland. Of eigenlijk moet ik zeggen afspraken. Want eerst moet ik bloed prikken, daarna moet ik bij de verpleegkundig specialist op bezoek, vervolgens word ik weer geplet (mammogram) en tenslotte wordt de marker geplaatst. Wel een effici"ente dag in ieder geval.
Vooral de afspraak met de verpleegkundig specialist is van belang. Zij gaat me zeggen of het idee van de chirurg om me zonder plastische chirurgie te opereren is goedgekeurd in het MDO (multi-disciplinair overleg) is goedgekeurd. Daarnaast is de kans groot dat de samenstelling van de laatste kuur aangepast gaat worden vanwege de tintelingen in mijn vingers en tenen. Deze is nu zo erg dat het pijn begint te doen. Spannende afspraak dus.
Tot die tijd probeer ik me gewoon te vermaken. De afgelopen week heb ik weer gewerkt. Halve dagen, meer gaat niet. De laatste chemo was dermate zwaar dat ik nog steeds 's middags een uurtje moet slapen. Verder deze week een date met de meiden gehad, zijn we door een vriend van Ivor uit eten genomen omdat Ivor ze naar Schiphol had gebracht en vanmiddag had ik een verjaardag van de dochter van mijn vriendin. Het is dus niet zo dat ik me zit te vervelen.
Op de laatste afspraak heb ik een vrouw ontmoet die ook borstkanker heeft gehad. De diagnose kreeg ze precies zeven jaar geleden op de verjaardag van het meisje waar we nu op verjaardag waren. Een beetje een dubbel gevoel voor haar dus. Ze wees me nog op een nummer van Alicia Keys waar zij moed uit put: Superwoman. Nou echt een aanrader voor alle dames die het wel eens niet meer zien zitten of in een dipje zijn beland.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten