ff klagen

Aangezien deze blog voornamelijk voor mezelf bedoeld is, ga ik hem nu gebruiken om mijn frustraties van me af te schrijven. Sorry voor degenen die niet van klagers houden, ik hou er zelf ook niet van...

Vandaag een heerlijke dag. Prachtig weer, de laatste dag voordat ik weer ziek gemaakt ga worden.
E'en klein dingetje bederft de feestvreugde en dat is de leverancier van de Neulasta. Je weet wel, die prik van 1100 euro. De kosten van die prik kunnen een stuk naar beneden als ze bij de leverancier eens zouden gaan reorganiseren.

Ze moeten me bellen om te vragen of de chemokuur doorgaat. Aangezien in de meeste gevallen de kuren bij mensen gewoon doorgaan, zou het al effici"enter zijn als het ziekenhuis zou bellen met de leverancier als de kuur niet doorgaat. Maar goed, ik kan me voorstellen dat ze het risico niet willen lopen dat het bellen vergeten wordt en dat ze die controle dus in eigen hand willen houden (gezien de prijs van die prik). Zowel bij de derde kuur als vandaag heb ik zelf maar gebeld (om 16.15 uur), want ook ik wil het risico niet lopen dat ik vergeten word.

Krijg ik een allervriendelijkste dame aan de lijn (sarcastisch bedoeld voor degenen die dit nog niet door hadden), die me uitlegde dat ik heus wel vandaag gebeld zou worden, dat het vakantie is en dat ze het dus druk hebben. Ja geeft niet hoor, ik zit thuis toch maar een beetje te niksen en gezien de voorgaande keren heb ik er alle vertrouwen in dat alles goed komt (nu wordt het sarcasme neem ik aan al beter herkend). Vervolgens vertelt ze me dat de Neulasta vrijdag tussen 9.00 en 13.00 uur bezorgd gaat worden. Aangezien dit altijd het geval is en ik het nu dus inmiddels ook van haar weet, hoeft de koerier hier mij wat dat betreft niet meer voor te bellen (weer een stukje efficiencyslag). Maar aangezien dit een ander bedrijf is, kon ze dat niet garanderen. De kans is dus groot dat ik "gewoon" gebeld word.

Maar nu mijn allergrootste frustratie: de afspraak voor het daadwerkelijk zetten van de injectie. Want klantvriendelijk zoals ze zijn (nu druipt het sarcasme er toch wel vanaf), hoef ik hiervoor niet naar de huisarts of naar het ziekenhuis, maar komen ze dit bij mij thuis doen. En daar wringt de schoen, want die afspraak wordt door de verpleegkundige zelf gemaakt, dat kan deze vriendelijke dame niet inplannen. En die zal mij daar waarschijnlijk pas vrijdagmorgen over kunnen bellen. Dat betekent dat ik de twee dagen dat ik nog helemaal fit ben gewoon geen dingen buitenshuis kan plannen. Klantvriendelijk he?! En nog duur ook, want de vorige keer kwam de verpleegkundige uit Terneuzen en de eerste keer uit Ovezande.

Die Neulasta kan echt de helft goedkoper en het nog klantvriendelijker. En zodra ik de laatste heb gehad zal ik dit ook nog melden aan de ziektekostenverzekering. Niet eerder, want je weet maar nooit wat voor een alternatief ze daar dan bedenken. En ook niet omdat ik denk dat dit ook maar iets zal helpen, maar puur voor mezelf.

Kijk, ik voel me alweer een stuk minder gefrustreerd. Schrijven helpt.
Ik ga nog even genieten van de dag. Ivor is naar Londen en komt twee uur eerder thuis dan eerder gepland, dus wij gaan (hoe kan het ook anders) nog een keertje buiten de deur eten. Mika is met het andere broertje van Sanne gaan logeren bij zijn opa en oma (nee, niet die van Mika maar dus van Lucas). Aangezien ik niet in de zon mag is het erg fijn dat Mika mee mag, want zij hebben een zwembad in de tuin, echt fantastisch. Ik heb al eens tegen Ivor gezegd dat je geen rijke ouders kan kiezen, maar wel rijke schoonouders. Heeft hij toch iets verkeerds gedaan. :-)